Shkruan: Hamdi NUHIJU
Tagutët dhe monstruozët fringëllojne,
Ezanet e lodhura nga persekutimi,
Shamitë e rëna nën këmbët e pabesisë,
Identiteti i humbur i nëpërkëmbur i cam jetimit…
Një xhami në Camëri,
Krenare mbron shqiptarinë,
Dëshmon rrugën e Përjetësisë,
Kërkojmë kthimin e Lavdisë…
Lavdi moj Shqipëri , lavdi o Turqi,
pse të gjithë jemi OSMANLINJË,
edhe se frikohet ndonje shqiptar axhami,
qe te shpreh identitetin e tij…
Kokën mbaje lartë o shqiptar,
Se je nip i Sulltan Muratit
koken larte mbaje o cam
qe greku i ndyre te morri Filatin
MOs ki frike nga antishqiptaret,
qe sulmojne Turqerine
Keta antishqiptare sot i ke ne Irak ku vrasin femije,
kete derdimene qe amerikane po i thonë vetes,d
he lehin kundër Osmanlisej
ane ca ujqer dhe zgjebanjoke qe i vune flaken Camerise
O shqiptar o i helmuar
Mos e sha Osmanlline
Pse Osmanllia me Sulltan Muratin
Për ty luftoi ne Gazimestan Serbine
Serbine, Greqine, e mposhti shpata e Padishahut
ishte shpata e osmanllise ajo qe i ngriti famen shqiptar gjynahut
Qëkur hiku Osmanllia
Ty të mbyti kaurri ne gjak o shqiptar
a nuk e sheh qe Serbi, Bullgari dhe Greku te jane hyre në hak
Shqiperinë e mori kaurri o shqiptar dhe i vu zjarrë…
A nuk sheh ore i mjere
sec beri Delijorgji me zagare
ne Gerdec, ne Himare
ne Sul e ne Otranto
po te vret kaurri o bir
pse sot ke harruan sulltan Muratne
Agjentët e dushmanit
qe ty ta shajnë osmanine
duan qe te te lene te ve
ashtu si femite jetima
Rrofte e qoftë osmanllia
Apo sot kjo Turqia
E cila ty shqiptar të ngriti
Dhe të bëri të degjuarin e njerëzisë
O shqiptar o i gënjyer
A s`më thua pak sot qysh je?
Në semaforin e kaurristanit
Shet nderin për të ngrënë dhe
A s`të kujtohet dita e turkut
Kur ishe i parë mbi dhe
Hë pra, përdore pak trurin dhe shiko sesi qysh je sot dhe dje…
